به میهمانی بــــــــــــــــــــــــزرگ نزدیک میشویم
واسه
اعتکـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاف
آماده ای؟
پرواز را میشود از همین جا آموخت.
مهمان خدا بودن ، سه روز پای سفره کسی نشستن که بی
نیاز مطلق است. سه روز برای ۳۶۲ روز !!!سه روزی که شاید حال و هوایش در
هیچکدام از روزهای سال تکرار نشود. و اما لحظات معنوی افطار، دوباره صدای
نور، صدای قرآن، اشک ها، دعاها، التماس ها، دعای فرج ها، العفو ها ، خدا
خداها…
.jpg)

هرگز نمی توان ارزش همه زمانها را برابر دانست، چنان که نمی توان همه
مکانها را برابر شمرد. برخی زمانها و مکانها ارزشی والا دارند. ماه رجب
ارزشمند است، ماه سلوک و زدودن زنگارهای شیطانی از آیینه دل است؛
ماه ولایت و برافروختن چراغ معرفت در شبستان وجود است؛ ماه رجب گاهِ
اعتکاف است. در این ماه، که هنگامه تحول است، عاکفان کوی دوست، با
حضور در صحن و سرای دوست، پله های سلوک را پیموده و پله پله به خدا
نزدیکتر می شوند. معتکف روزه اش، نمازش، حضورش در مسجد و دیگر
اعمالش مایه تقرب است. در خانه دوست، سفره ایی از مغفرت و بخشایش
گسترده شده و عاکف با صیقل روح و روان، زنگار گناه از دل می زداید و
مهیای ضیافت بزرگ در ماه وصال می گردد. ماهی که عشاق از سفره
پرفیض الهی، لقمه های راز بر می چینند و عطر قرآن از ژرفای دل بار
یافتگان، مشام جان را می نوازد.
اعتکاف پرورش جسم و جان است، انسان آمیزه ای است از این دو و نیازمند
پرورش در ابعاد وجودی خود؛ انسان به دنبال سعادت و کمال است، روح
انسان نیازمند نیایش است، مناجاتی شیرین و زیبا، هم کلامی موجودی
ضعیف با منشأ قدرتها. از آغاز خلقت تا صحنه رستاخیز، راز و نیاز زیباترین هنر
آدمی است.
غفلت بد است در برخی موارد بدتر؛ جریان زمان در گذر است و با از دست
دادن آهی ماند و افسوسی که به هیچ نیرزد. انسان دشمنی دارد در اوج
حیله گری، با چنین دشمنی هوشیاری باید و سرعت در خیرات؛
زمان اعتکاف است. خالق مهربان قرب خلایق می طلبد. در فکر پرورش روح و
روان انسان است و مقررات دینی را تشریع می کند. تنوع عبادات به دلیل
نیازهای گوناگون انسانی است، هر عبادتی جوابگوی نیازی از اوست. نماز،
زنگار غفلت از روان می زداید و صیقل روح و روان است. در روزه، پالایشگاه
خلوص و نردبان صعود است. روزه دار پرواز در آسمان عبادت و عبودیت را می
آزماید و آیینه قلبش را نورستان خدایی می کند. حج، شرکت در آزمون الهی
و قطع تعلقات و دلبستگی دنیوی است. عبادات مالی؛ چون خمس و زکات و
صدقات، دمیدن روح ایثار و گذشت در وجود آدمی است. اما اعتکاف، آمیزه ای
از چند عبادت با فضیلت است.
روزه که خود عبادتی ارزشمند است شرط اعتکاف است. حضور در مسجد و
خواندن نماز هم شرط آن است. عاکف سه روز در مسجد جامع مقیم می
گردد و جز برای ضروریات، کوی دوست را ترک نمی گوید. خود را از حلال باز
می دارد تا با تمرین بندگی، جهاد با نفس را بیازماید. اعتکاف عهد مودّت و
میثاق مجدد با پروردگار است.


