واسه

اعتکـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاف

آماده ای؟


پرواز را میشود از همین جا آموخت.


مهمان خدا بودن ، سه روز پای سفره کسی نشستن که بی نیاز مطلق است. سه روز برای ۳۶۲ روز !!!سه روزی که شاید حال و هوایش در هیچکدام از روزهای سال تکرار نشود. و اما لحظات معنوی افطار، دوباره صدای نور، صدای قرآن، اشک ها، دعاها، التماس ها، دعای فرج ها، العفو ها ، خدا خداها…




هرگز نمی توان ارزش همه زمانها را برابر دانست، چنان که نمی توان همه

مکانها را برابر شمرد. برخی زمانها و مکانها ارزشی والا دارند. ماه رجب

ارزشمند است، ماه سلوک و زدودن زنگارهای شیطانی از آیینه دل است؛

ماه ولایت و برافروختن چراغ معرفت در شبستان وجود است؛ ماه رجب گاهِ

اعتکاف است. در این ماه، که هنگامه تحول است، عاکفان کوی دوست، با

حضور در صحن و سرای دوست، پله های سلوک را پیموده و پله پله به خدا

نزدیکتر می شوند. معتکف روزه اش، نمازش، حضورش در مسجد و دیگر

اعمالش مایه تقرب است. در خانه دوست، سفره ایی از مغفرت و بخشایش

گسترده شده و عاکف با صیقل روح و روان، زنگار گناه از دل می زداید و

مهیای ضیافت بزرگ در ماه وصال می گردد. ماهی که عشاق از سفره

پرفیض الهی، لقمه های راز بر می چینند و عطر قرآن از ژرفای دل بار

یافتگان، مشام جان را می نوازد.


اعتکاف پرورش جسم و جان است، انسان آمیزه ای است از این دو و نیازمند

پرورش در ابعاد وجودی خود؛ انسان به دنبال سعادت و کمال است، روح

انسان نیازمند نیایش است، مناجاتی شیرین و زیبا، هم کلامی موجودی

ضعیف با منشأ قدرتها. از آغاز خلقت تا صحنه رستاخیز، راز و نیاز زیباترین هنر

آدمی است.                        


غفلت بد است در برخی موارد بدتر؛ جریان زمان در گذر است و با از دست

دادن آهی ماند و افسوسی که به هیچ نیرزد. انسان دشمنی دارد در اوج

حیله گری، با چنین دشمنی هوشیاری باید و سرعت در خیرات؛

زمان اعتکاف است. خالق مهربان قرب خلایق می طلبد. در فکر پرورش روح و

روان انسان است و مقررات دینی را تشریع می کند. تنوع عبادات به دلیل

نیازهای گوناگون انسانی است، هر عبادتی جوابگوی نیازی از اوست. نماز،

زنگار غفلت از روان می زداید و صیقل روح و روان است. در روزه، پالایشگاه

خلوص و نردبان صعود است. روزه دار پرواز در آسمان عبادت و عبودیت را می

آزماید و آیینه قلبش را نورستان خدایی می کند. حج، شرکت در آزمون الهی

و قطع تعلقات و دلبستگی دنیوی است. عبادات مالی؛ چون خمس و زکات و

صدقات، دمیدن روح ایثار و گذشت در وجود آدمی است. اما اعتکاف، آمیزه ای

از چند عبادت با فضیلت است.

روزه که خود عبادتی ارزشمند است شرط اعتکاف است. حضور در مسجد و

خواندن نماز هم شرط آن است. عاکف سه روز در مسجد جامع مقیم می

گردد و جز برای ضروریات، کوی دوست را ترک نمی گوید. خود را از حلال باز

می دارد تا با تمرین بندگی، جهاد با نفس را بیازماید. اعتکاف عهد مودّت و

میثاق مجدد با پروردگار است.