قال رسول الله (ص): «فاطمة بضعة منی یؤذینی ما آذاها»بهار طبیعت بار دیگر فرار رسید . فصلی
که برای انسانهای دارای قلب سلیم تذکری برای استغفار و خانه تکانی دل است.
فصلی که یاد آور قیامت و نشور مردگان برای حساب و کتاب در پیشگاه عدل الهی
است.
اما بهار امسال با
سالهای دیگر تفاوتی دارد که آن مصادف شدن این ایام با ایام عزای بی بی دو
عالم فاطمه زهرا (س) است. عزای خانمی که اول شهیده راه ولایت بوده و یار
مظلومترین انسان ها در تمام اعصار بودند.
ایشان
همان وجود نورانی هستند که هر گاه پدر او را می دیدند لبخند بر لبان
مبارکشان نقش می بست و هر گاه او را محزون می دیدند غمناک می شدند. آن
بانوی دو سرا امید شفاعت امت پدرشان پیامبر خدا (ص) هستند و همه عاشقان کوی
«الله» باید از در خانه ایشان و پدر و شوهر و یازده فرزند پاکش به خدا
برسند.
پس شکی نیست که درایام عزای فاطمه زهرا (س) که از پنجم فروردین آغاز می شود حضرت بقیة الله الاعظم امام زمان (ع) عزادار هستند.
شاید کمتر شیعه ای باشد که از مقام معنوی
حضرت صدیقه طاهره (س) بی خبر باشد ؛ اما اشاره به پرتویی از آن خالی از لطف
نیست و چون این کار از امثال ما برنمی آید ، به سخنان گوهربار رسول الله
(ص) و ائمه (ع) رجوع می کنیم :
1.
قال رسول الله (ص) : فاطمة بضعة منی فمن أغضبها أغضبنی
پیامبر (ص) : فاطمه (س) پاره تن من است ، هرکس او را بیازارد ، مرا آزرده است
بحار/29/236 ؛ صحیح بخاری/4/210و219
2.
قال رسول الله (ص) لفاطمة إن الله یغضب لغضبک و یرضی لرضاک
پیامبر (ص) به حضرت فاطمه (س) فرمودند : خداوند به غضب تو غضبناک و به رضای تو راضی می شود
کشف الیقین علامه حلی/351 ؛ مستدرک حاکم/3/154 ؛ کنزالعمال/13/674
توضیح :
پیامبر (ص) در این حدیث شریف می خواهند به فنای اراده ی حضرت فاطمه (س) در
اراده خداوند متعال اشاره کنند ، وگرنه منظور این نیست که اول حضرت فاطمه
بر چیزی غضب می کنند ، بعد خدا بر آن غضبناک می شود ...
3.
قال الصادق (ع) : إنما سمیت فاطمة لأن الخلق فطموا عن معرفتها
امام صادق (ع) : حضرت فاطمه (س) به این دلیل فاطمه نامیده شد که مردم از شناخت او عاجزند .
بحار/43/65 ؛ تفسیر فرات کوفی/581
4.
قال رسول الله (ص) : فاطمة سیدة نساء اهل الجنة
پیامبر (ص) : فاطمه (س) سیده زنان اهل بهشت است .
صحیح بخاری/کتاب الفضائل/باب مناقب فاطمة(س)
به علت اختصار به همین مقدار بسنده می کنیم .
« اشاره ای به ماجرای شهادت حضرت فاطمه (س) »
پس از شهادت پیامبر (ص) خلافت غصب شد ؛ اکثر
مردم -یا برای رسیدن به مقام های دنیایی و یا به زور و ترس از حکومت- با
ابوبکر بیعت کردند ؛ بجز عده ی کمی که عبارت بودند از : حضرت علی (ع) ،
حضرت فاطمه (س) ، حسنین (ع) و عده ای از یارانشان .
تصمیم حکومت غاصب بر این شد که به زور آنها
را وادار به بیعت کند ؛ برای همین عده ای (عمر بن خطاب ، قنفذ و ...) با
هیزم به در خانه حضرت علی (ع) آمدند ؛ در آن موقع حضرت علی (ع) با یارانشان
در خانه بودند و به همین علت حضرت فاطمه (س) درون خانه نبودند بلکه در
حیاط و نزدیک در بودند . حضرت فاطمه (س) با مشاهده عمر بن خطاب و یارانش
درب خانه را بستند ؛ اما متاسفانه آنها حرمت شکنی کرده و خانه را به آتش
کشیده و درب را شکستند و به زور داخل شدند ؛ حضرت فاطمه (س) بشدت مجروح
شدند و محسن (ع) سقط شد (و حضرت (س) پس از گذشت حداکثر 95 روز با تحمل
مصائب و درد های فراوان به شهادت رسیدند) ؛ عده ی زیادی با شمشیرهایشان بر
حضرت علی (ع) هجوم آوردند و در گردن حضرت (ع) طناب انداخته و ایشان را برای
بیعت به مسجد بردند ...
در مورد تاریخ شهادت حضرت فاطمه (س) دو نقل معتبر است : 75 روز پس از شهادت پیامبر (ص) یا 95 روز پس از آن.
« نکاتی در مورد مصادف شدن نوروز و فاطمیه »
1.
مصیبت شهادت حضرت فاطمه (س) برای اهل بیت (ع) بسیار سنگین بوده و هست .
امام علی (ع)
هنگام دفن حضرت فاطمه (س) خطاب به پیامبر (ص) فرمودند : «وأما حزنی فسرمد و
أما لیلی فمسهّد» پس از این اندوهم ابدی است و شبم ، با بیداری خواهد گذشت
.
نهج البلاغه/خطبه202 ؛ کافی/1/459 ؛ امالی طوسی/109 ؛ بحار/43/193و211 ؛ امالی مفید/282
توجه کنید که اغراق در کلام امام راه ندارد ؛ پس معلوم می شود حضرت بعد از این قضیه هیچ شبی نخوابیده است .
اما علت چیست ؟ علت گفتنی نیست ! «ستنبئک ابنتک بتظافر أمتک علی هضمها» به زودی دخترت تو را آگاه خواهد ساخت که امتت در ستم کردن به وی اجتماع کرده بودند
نهج البلاغه/خطبه202 ؛ کافی/1/459 ؛ امالی طوسی/109 ؛ بحار/43/193و211 ؛ امالی مفید/282
2.
امام صادق (ع) می فرمایند : خداوند شیعیان ما را رحمت کند ... در ایام حزن و اندوه ما اندوهگین اند و در ایام شادی ما مسرور اند .
همچنین فرمودند : ناراحتی ما آنان را اندوهگین ساخته و شادمانی ما آنان را شادمان می سازد .
امالی طوسی/229
3.
در ایام نوروز
امسال ، امام زمان (عج) در عزای مادر بزرگوارشان فاطمه زهراء (س) اند .
آیا صحیح است که ما شیعیان بجای آنکه با اماممان هم ناله شویم ، به شادی
بپردازیم ؟ براستی امام زمان (عج) از ما چه انتظاری دارند ؟ آیا صحیح است
که شعیان در نوروز لباس مشکی از تن بیرون کنند ؟ آیا صحیح است که به یگدیگر
تبریک عید بگویند ؟ و با این کار بر غم های مولایشان بیافزایند ؟